Θετικότητα
Έχετε ακούσει για τους Monty Pythons; Στην ταινία των Βρετανών καλλιτεχνών Life of Bryan, ο πρωταγωνιστής είναι ένας ταλαίπωρος άνθρωπος που έπειτα από μία σειρά παρεξηγήσεων καταλήγει στον σταυρό καθώς όλοι τον έχουν περάσει για τον Μεσσία. Στην τελευταία σκηνή ο Bryan μαζί με τους άλλους καταδικασμένους τραγουδά το πασίγνωστο Always look at the bright side of life ( πάντα να κοιτάς την φωτεινή πλευρά της ζωής)!
Χρόνια μετά το ανορθόδοξη ματιά τους και την ανάδειξη του παράλογου της πραγματικότητας με όρους κινηματογραφικούς έχουμε περάσει σε μία εποχή που χωρίς το βιτριολικό χιούμορ γίνεται μία προσπάθεια για την εγκαθίδρυση της ‘ θετικής σκέψης’ μέσα από σύγχρονες ψυχολογικές προσεγγίσεις, επικοινωνιακούς χειρισμούς και διαφημιστικά σποτ. Το αρνητικό πλην και το θετικό συν χρησιμοποιούνται για να χαρακτηρίσουν μία σειρά από συναισθήματα, σκέψεις, πεποιθήσεις, στάσεις και συμπεριφορές. Έπειτα από χρόνια διανόησης και αμφισβήτησης του δίπολου μέσα από το οποίο ο άνθρωπος ερμήνευε τον κόσμο και τον εαυτό του ( καλό- κακό, αμαρτία-αρετή, σώμα-ψυχή, ύλη-πνεύμα), μία οπισθοδρομική ματιά στον άνθρωπο έχει περάσει με πολύ πιο εύπεπτο τρόπο.
Αν τα συναισθήματα σας με όποιο όνομα θέλετε εσείς να τους δώσετε αποτελούν ένα σημαντικό μηχανισμό, μία πυξίδα που σας δίνει πληροφορίες για το τι συμβαίνει μέσα σας και γύρω σας, ποιο δρόμο θα ακολουθήσετε, που θα πείτε ναι και που όχι, τι σας βοηθάει και τι σας εμποδίζει στην ανάπτυξη σας, τι σας αρέσει και τι όχι, φανταστείτε τι μπορεί να συμβεί κάνοντας ένα επιλεκτικό διαχωρισμό αρνούμενοι για παράδειγμα να αναγνωρίσετε τον θυμό, την θλίψη, την ματαίωση, την απογοήτευση ή την ντροπή. Αρνούμενοι ένα κομμάτι της ολότητας σας, δεν θα σας φέρει πιο κοντά την ευτυχία ή την ηρεμία. Ολόκληρο το σύστημα της αντίληψης και της αξιολόγησης σας θα υπολειτουργεί και θα χρειάζεται όλο και περισσότερο τις έξωθεν επιβεβαιώσεις για να προχωρά. Με άλλα λόγια δεν θα ξέρετε εσείς τι είναι καλό για εσάς. Οι απαντήσεις δεν θα είναι προσωπικές και δεν θα έχουν την δική σας εμπειρία ως βάση.
Ο Adler θεωρούσε ότι διάφορα φαινόμενα ψυχικής παθολογίας οφείλονται στην διατήρηση μίας συγκεκριμένης στάσης του ατόμου απέναντι στον κόσμο και τον εαυτό του που λειτουργεί προκειμένου να προστατεύσει το απειλημένο γόητρο. Άραγε και η ‘ σχολή’ του θετικού αν και φαινομενικά στον αντίποδα, δεν λειτουργεί ουσιαστικά με τον ίδιο τρόπο;