Τραυματοθεραπεία με την μέθοδο EMDR.
Ήταν μια μέρα του 1987 και η ψυχολόγος Francine Shapiro έκανε μία βόλτα στον δρόμο. Ξαφνικά την προσοχή της τράβηξε το γεγονός οτι οι ενοχλητικές σκέψεις που είχε πρίν από λίγο, όχι μόνο είχαν εξαφανιστεί αλλά και όταν σκόπιμα τις επανέφερε έμοιαζαν να έχουν χάσει την δύναμη τους. Μπερδεμένη καθώς δεν θυμόταν να έχει κάνει κάτι σκόπιμα για να τις επεξεργαστεί, άρχισε να προσέχει το τι της είχε συμβεί και παρατήρησε ότι όταν σκεφτόταν κάτι δυσάρεστο, κινούσε γρήγορα τα μάτια της με ένα συγκεκριμένο τρόπο και οι σκέψεις έμοιαζαν να αλλάζουν θέση στην συνειδηση της.
Από αυτή την διαπίστωση και την έμπνευση της ξεκίνησε η ιστορία ης ανακάλυψης και της διάδοσης μίας από τις πιο καινοτόμες μεθόδους στην ιστορία της ψυχολογίας.
Ξεκινώντας να το εφαρμόζει σε μία ομάδα 70 περίπου θεραπευομένων βρήκε οτι η παρέμβαση αυτή βοηθούσε τους ανθρώπους, όχι μόνο να μειώσουν σημαντικά την ψυχική δυσφορία που αισθάνονταν αλλά και να επεξεργαστούν παλαιότερα τραυματικά συμβάντα. Η μελέτη της δημοσιεύτηκε το 1989. Από τότε πολλές έρευνες έχουν διεξαχθεί τόσο για την αποτελεσματικότητα και την απόδειξη της μεθόδου όσο και για την εξήγηση του πώς ακριβώς λειτουργεί.
Ουσιαστικά η τραυματοθεραπεία με την μέθοδο EMDR είναι μία εστιασμένη παρέμβαση που διέπεται από συγκεκριμένο πρωτόκολλο. Κατά την αρχική φάση υπάρχει αξιολόγηση του θεραπευόμενου, εξετάζονται τα προβλήματα του παρόντος, οι πρωιμότερες εμπειρίες που έχουν βάλει την βάση για τις τωρινές δυσλειτουργικές συμπεριφορές και πεποιθήσεις και οι προσδοκιες του για το μέλλον. Προσφέρεται χρόνος για να δημιουργηθεί μία σταθερή σχέση εμπιστοσύνης με τον θεραπευτή και εφαρμόζονται τεχνικές και προσεγγίσεις που βοηθούν τον θεραπευόμενο να ενδυναμωθεί.
Η φάση της προετοιμασίας εξηγεί στον θεραπευόμενο την μέθοδο, του προσφέρει το πλαίσιο του ελέγχου, της ασφάλειας και της σταθερότητας που χρειάζεται για να δουλέψει πριν περάσει στην επεξεργασία του τραύματος. Χρησιμοποιούνται από τον θεραπευτή διεστιακά ερεθίσματα (οπτικά, απτικά, ηχητικά). Με την εκ νέου επεξεργασία ( σε επίπεδο νοητικό, συναισθηματικό, νευροφυσιολογικό) της τραυματικής εμπειρίας, ουσιαστικά ο θεραπευόμενος αφομοιώνει πλέον με διαφορετικό τρόπο το βίωμα του.
Πολλοί ερευνητές έχουν προχωρήσει στο να διαπιστώσουν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η μέθοδος. Φαίνεται πως η συνειδητή προσοχή στην τραυματικη εμπειρία σε συνδυασμό με την παρακολούθηση των διεστιακών ερεθισμάτων, επιτρέπουν την δημιουργία συνδέσεων ανάμεσα στην επεισοδιακή μνήμη και την σημασιολογική. Ο θεραπευόμενος εκτίθεται στην τραυματική εικόνα και παράλληλα είναι σαν να την παρακολουθεί από απόσταση βοηθούμενος να συνδέσει τα μέχρι πρότινος διασκορπισμένα κομμάτια της εμπειρίας του και μπορεί πλέον να αφομοιώσει αυτό που του έχει συμβεί ως κομμάτι της ιστορίας του χωρίς να νιώθει πλέον οτι απειλείται και να κατακλύζεται από συναισθήματα άγχους, φόβου, ντροπής ή ενοχής.
Η μέθοδος EMDR ενδείκνυται όχι μόνο για περιπτώσεις μετατραυματικής διαταραχής stress αλλά και σε περιπτώσεις αγχωδών διαταραχών, κατάθλιψης, ιδεοωυχαναγκαστικής δαιταραχής, χρόνιου πόνου. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά και για την βελτίωση επίδοσης ( πχ επίδοση αθλητών).